Met een derde overwinning op een rij kunnen we ons klassement gevoelig verbeteren. Reken maar eventjes mee: onze vijftien punten + de drie punten van deze avond. En dan mag je er nog vanuit gaan dat onze naaste concurrenten punten laten liggen. Ook de matchen die daarop volgen kunnen ferm puntengewin opleveren, ik schat een tiental. Dan komen we zowaar nog in aanmerking voor Europees voetbal. Wat zeg ik: ’t is binnen. Er is natuurlijk nog één klein detailtje: de matchen moeten nog worden gespeeld.
Een dramatisch begin.
Zo rond de twintigste minuut van de wedstrijd schreeuwt onze doelman zijn frustratie uit, eenzaam in zijn doel, in de steek gelaten door zijn verdedigers. “Wakker worden ! >>**** G***V**D §§ùéé@@” Het is net 0-2 geworden.
De 0-1 komt er al na acht minuten, weer een own goal. Charly kopt een voorzet van de flanken in eigen doel. De man, nochtans bedreven in dit onderdeel van het spel, kijkt beteuterd in het rond. Heel eventjes krijgt hij hulp van de vlaggenist op rechts die meent buitenspel te spotten. De VAR keurt het doelpunt goed, terecht. Als scoren tegen de eigen ploeg maar geen gewoonte wordt, cfr. de match tegen Ardooie.
De bezoekers hebben lak aan het rekenwerk van Pieterman en gaan vrank en vrij hun kans. Met succes overigens. Een goed opgezette één/twee brengt Belpaire alleen voor doel. Koelbloedig afgewerkt voor de 0-2.
Er is nog tijd om dit recht te zetten. En dat hebben we ook geprobeerd.
Al onmiddellijk een goede gelegenheid voor Evert, oordeelkundig in het straatje gestuurd door Greg Mahau. Evert gaat voor eigen succes en besluit onbesuisd over. De treinreizigers naar Poperinge schrokken zich een ongeluk.
Maar goed, de toon is gezet, de tactiek gekend: aanvallen met zijn allen op zoek naar die aansluitingstreffer.
Die komt er in minuut tweeëndertig. De bezoekers raken niet onder de druk uit, Robbe Dekiere besluit in de korte hoek. De 1-2 is meteen de ruststand. Er is nog vijfenveertig minuten hoop.
Al in minuut zevenenveertig had de 2-2 op het bord gemoeten. Een vlotte aanval met een steengoede voorzet van Yari, de kopbal van Robbe wordt over het doel getikt.
Een veelbelovend begin.
De bezoekers kamperen nu op de eigen speelhelft, houden de ruimtes klein en hameren de bal zonodig naar het noorden van het veld. Maar kan je zo de overwinning veilig stellen?
Minuut vijfenvijftig, een interessante plek voor een vrijschop, laag in de hoek. Geen probleem voor de doelman. Het is nu alle hens aan dek bij Jong Male dat kreunt onder de regen van hoekschoppen die jammer genoeg niet altijd even goed zijn getrapt.
Kansen bij de vleet, grote en halve. Noch Greg, met een gekraakt schot op de doelman, noch Robbe of Evert kunnen scoren. Eén enkele keer dreigt Jong Male op tegenaanval. Zito redt onze match in extremis.
De bezoekers houden stand en nemen nu het initiatief weer over, zonder evenwel gevaarlijk te zijn. Ons momentum is een beetje weg. De vermoeidheid eist zijn tol.
Valt het winnende doelpunt nog met slechts 15 minuten op de klok? Neen.
Misschien nog de gelijkmaker?
Wanneer Charly in de laatste minuut van de wedstrijd de zoveelste hoekschop in de handen van de bezoekende keeper kopt is het over.
Het was een leuke sportieve wedstrijd met goed voetbal van beide kanten.
U krijgt nog een cliché cadeau: iedere match moet gespeeld worden.
