Wie vandaag de drie punten pakt doet een mega zaak in de rangschikking. SVW nestelt zich dan meteen in de buik van het peloton achtervolgers op Rumbeke. De thuisploeg kan dan zijn degradatiezorgen eventjes vergeten.
En weer treden wij aan met een gewijzigde ploeg. Simon Vandewiele, toch een vaste waarde en grote motor van de ploeg, staat voor enkele weken aan de kant. Louis is er niet bij en dat scheelt een paar longen. Adan zal enkele weken ouder worden zonder voetbal.
De thuisploeg gaat resoluut voor de vroege voorsprong. Wat hen ook bijna lukt, ware het niet dat Charly Allard in de weg gaat liggen van de 1-0. Daarmee bewijst deze niet meer al te jonge krijger (dus niet oud) nog maar eens zijn waarde voor de ploeg. Eigenlijk is dit de enige kans voor de thuisploeg in de eerste helft.
Een kwartier goed voetbal zal volstaan voor de overwinning.
De thuisploeg ondergaat nu de wet van de sterkste. Het eerste doelpunt dat we scoren krijgt een dikke negen voor opportunisme. Een strakke voorzet van Jannes wordt door Robbe op de paal gekopt. Evert Masselis is er als de kippen bij om de bal in doel te leggen. Dit moet het gemakkelijkste doelpunt zijn uit zijn nog jonge carrière. Bepaalde omstaanders vinden zelfs dat zo’n makkie niet als een doelpunt mag worden genoteerd maar als geschenk en dus niet meetelt in de statistieken. ??
Voor de 0-2 geven we een dikke tien voor eenvoud. Je trapt een vrijschop van op rechts hard voor doel en een ploegmaat ramt er zijn hoofd tegen. Yari met de dubbele voorsprong.
De 0-3 is een voorbeeld van kunde, beheersing en timing. Een vrijstaande Greg trapt de perfecte voorzet (persoonlijk vond ik dit maar een slap dingetje). Robbe klimt boven zijn verdediger uit om de bal in de verste hoek te koppen. Klinkt veel eenvoudiger dan het in werkelijkheid is.
De tweede helft dient zich dus aan als overbodig.
Ook na de rust domineren we aanvankelijk de wedstrijd, weliswaar zonder goed te spelen. Daarvoor springen we te slordig om met onze mogelijkheden. Missen we de kansen? Neen, we verzuimen het om kansen af te dwingen door onzorgvuldig te worden in de passing. Naar mate dat de wedstrijd vordert struikelen we meer en meer over onze slechte passes.
Een ongeluk komt nooit alleen, daar is het tegendoelpunt een voorbeeld van. In een poging om een voorzet te onderscheppen knalt Zito de bal in eigen doel. Dit own doelpunt helpt de thuisploeg terug in de match. 1-3 Een aansluitingstreffer doet rare dingen met een ploeg, de thuisploeg is nu aan zet.
Minuut 81 is HET sleutelmoment van de match. Een lange bal vanop de flanken, een doelman die aan de grond is genageld, verdedigers die zijn vergeten wat verdedigen is, een open kans, een goede kopbal, een doelpaal die blijft staan en een bal die er maar net naast gaat. We blijven gespaard van een moeilijk wedstrijd einde.
Voetbal is toch raar. De ene week ben je ijzerstek in het laatste kwartier en de week daarop
strompel je over het laatste fluitsignaal.
