Ongetwijfeld heb je ze al zien lopen op en rond onze voetbalterreinen. Meet Nico & Dries, twee voetbaldieren pur sang. Gepassioneerd door voetbal. Maar nog meer door jeugdopleiding. Hoog tijd dus voor een uitgebreide kennismaking met onze nieuwe jeugdcoördinatoren die de (grote) schoenen van onze vorige TVJO Koen zullen vullen.

Als interviewer hoef je tijdens het gesprek nauwelijks te noteren wie wat zegt. Is Nico aan het woord, dan knikt Dries instemmend. En omgekeerd. Ze delen dezelfde visie. Hebben dezelfde kijk op jeugdvoetbal en vertrouwen elkaar blindelings.

Nico: “Het was trouwens Dries die mij de vacature voor TVJO doorstuurde. Zonder meer. Het intrigeerde mij en ik kwam eens luisteren. Dries was niet eens op de hoogte van dat gesprek. Het was pas na een tweede gesprek dat ik Dries heb geïnformeerd omdat ik die uitdaging perse als duo wou aangaan. En Dries besloot gelukkig om ook op de kar te springen.”

Dries: “Er is geen hiërarchie tussen ons. En eigenlijk ook geen strikte taakverdeling. Het verloopt allemaal heel organisch en spontaan”.

Jullie hebben duidelijk een voorgeschiedenis samen.

Nico: “Wij hebben elkaar een tiental jaar geleden leren kennen op KV Kortrijk waar ik jeugdverantwoordelijke / trainer was. Ik was er bezig met de verdere uitbouw van een schoolproject en kreeg hierbij de hulp van Dries die er ook jeugdtrainer was. Na KVK nam ik in 2017 trouwens een langere pauze. SV Wevelgem City is het eerste voetbalproject waar ik opnieuw m’n tanden inzet.”

Waarschijnlijk altijd zelf gevoetbald, mannen?

Nico: “Ik heb inderdaad gevoetbald van m’n 6 jaar tot m’n 35ste. Op alle denkbare niveaus. Van Cercle Brugge, Moeskroen, KVK tot Poperinge, Meulebeke, Handzame en nog een aantal andere ploegen. Enkel in 3e provinciale heb ik niet gevoetbald”.

Dries: “Ik kom zelf uit het bewegingsonderwijs. Jarenlang was ik hier in Wevelgem turncoach van vele toppers waaronder Aagje Vanwalleghem. Mijn focus ligt dan ook meer op sportonderricht in het algemeen. Motorisch, fysiek en mentaal. Later richtte ik de VZW Sportkriebel, een multi-sportvereniging op. M’n zoon voetbalde bij KVK en daar werd ik gevraagd als trainer. Daar leerde ik Nico dus kennen.”

Nico: “Je weet hoe dat gaat. Zelf voetbalde mijn zoon bij Harelbeke en daar ben ik dan gevraagd als jeugdtrainer. Ik zei ‘ja’ en de rest is geschiedenis. Daar heb ik m’n passie opgedaan om met jeugd te werken. Ik organiseerde heel wat voetbalstages in binnen-en buitenland. En richtte de VZW Vista op om jonge sporters zichzelf te laten ontwikkelen tot de best mogelijke versie van zichzelf.”

Jullie lijken me een bijzonder complementair duo.

Dries: “Dat denken wij ook. Ik focus mij op spelvaardigheden in functie van voetbal. Waar Nico dan de voetballende accenten aan toevoegt”.

Hoe jullie in contact kwamen met Wevelgem weten we intussen. Maar wat was voor jullie de trigger om deze uitdaging aan te gaan?

Nico: “Simpel, de keuze voor de jeugd binnen de club. Al is dat op papier veel eenvoudiger dan in de realiteit. We zijn er echter 300% van overtuigd dat dit moet kunnen lukken in Wevelgem. Er was al overleg met de diverse betrokkenen binnen de club. En we voelen wel dat vertrouwen. Nu nog kijken om een juiste structuur op poten te zetten waarin dit kan slagen.”

Dries: “En geduld. Ook dat is nodig. We moeten een sfeer creëren waarin we jongeren en hun omgeving prikkelen en tijd geven om zich te ontwikkelen. We moeten dat individueel, speler per speler evalueren.”

Wat valt jullie nog op in die korte periode dat jullie er al zijn?

Dries: “SV Wevelgem City is een goed gestructureerde club met een pak vrijwilligers. Een stevige basis. Toch mis ik nog wat verbinding tussen mensen. Daar willen we ook ons steentje aan bijdragen.”

Nico: “Ik voel enorm veel engagement bij de trainers. Ze voelen zich echt betrokken bij de club. Want laat ons duidelijk zijn. Een jeugdwerking doen draaien is een ploegspel. We gaan onze trainers zeker de nodige kansen bieden zich te ontwikkelen. Daarom zijn we absoluut van plan om zelf veel op het terrein te staan.”

Wat zullen jullie accenten zijn die we gaan terugzien tijdens trainingen en wedstrijden?

Dries: “De voetballerij is een conservatieve wereld. Veel conservatiever dan andere sporten, lijkt me. Het resultaatgerichte beklemt er het ontwikkelen van de sport en de speler. Of de strikte focus op ploegspel terwijl we minstens evenveel aandacht moeten hebben voor de individuele progressie van elk kind afzonderlijk.”

Nico: “Hoe kunnen we een kind dat graag voetbalt, echt laten voelen dat het mogelijk is om zichzelf te ontwikkelen. Op zijn of haar tempo. Een kind moet met passie kunnen spelen. Bevrijd. Durven en mogen fouten maken.”

Dries: “Ik stuurde jeugdteams al het terrein op tijdens een wedstrijd zonder posities door te geven. Dat moesten ze zelf maar invullen. En dat lukte. En waarom geef je als trainer geen targets mee zoals ‘blijven lachen’ tijdens de wedstrijd of om ter meest high fives geven aan elkaar?”

Nico: “Akkoord, je haalt spelers en trainers hierdoor uit hun comfortzone maar dat moet kunnen. En ook voor ouders is dat soms aanpassen.”

Dries: “Ik leg graag de link met koken. Je hebt er die een kookboek gebruiken en minutieus elke stap en elk ingrediënt volgen. Maar je hebt er ook die proberen, improviseren, creatief zijn met ingrediënten. Kortom, die ontdekken. Zo willen we onze spelertjes opleiden.”

Jullie zijn omzeggens elke dag op de club. Wanneer gaan jullie content naar huis?

Nico: “Als ik zie dat jongeren openbloeien.”

Dries: “Als de soep smaakt (lacht). Als ik plezier zie. Als ik de spelers progressie zie maken.”

En waar balen jullie van?

Dries: “Niet oprecht zijn. Je kunt als trainer, speler, ouder of bestuur een andere mening hebben maar spreek deze dan ook uit. Oneerlijkheid, daar knap ik op af.”

Nico: “Voor mij is dat negativiteit op het terrein. Spelers die zagen op elkaar. Dat vreet energie.”

Een aantal jaren geleden ontwikkelden we het concept #SVWhartelijkeclub. Onder deze noemer vallen onze vijf basiswaarden: hartelijkheid, respect, discipline, betrokkenheid en fairplay. Als jullie er één moeten uitpikken, dewelke?

Nico: “Voor mij is dat discipline.”

Dries: “Ik had het al over het belang van verbinding. Ik kies daarom voor betrokkenheid.”

Graag sluiten we dit interview af met een ultieme tip / goede raad voor onze jeugdspelers. Laat jullie gaan.

Nico: “There is no sky… . Alles is mogelijk zolang je gelooft in jezelf.

Dries: “Groei als speler maar ook als mens. En nog eentje om het af te leren: niemand is klaar, iedereen is onderweg.”

Bedankt Nico & Dries voor dit fijne gesprek. Heel veel succes bij SV Wevelgem City. En nu al bedankt voor alle inspanningen.

Jürgen Boone
3/04/2023

Op de foto: Nico (links) & Dries (rechts)